Ο Άγιος Γεώργιος, γνωστός και ως Μεγαλομάρτυς ή Τροπαιοφόρος, είναι από τους δημοφιλέστερους Αγίους της Ορθοδοξίας.
Η μνήμη του Αγίου Γεωργίου τιμάται συνήθως στις 23 Απριλίου αν το Πάσχα πέφτει νωρίτερα από αυτή την ημερομηνία, αλλιώς η εορτή του Μεγαλομάρτυρα μετατίθεται τη Δευτέρα της Διακαινησίμου, δηλαδή τη Δευτέρα του Πάσχα. Φέτος η μνήμη του Αγίου Γεωργίου, τιμάται στις 25 Απριλίου, τη Δευτέρα του Πάσχα. Ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος ή Μεγαλομάρτυς θεωρείται Άγιος της Καθολικής, της Αγγλικανικής, της Λουθηρανικής, της Αρμενικής και της Ορθόδοξης εκκλησίας.
Επειδή ο βίος του Αγίου Γεωργίου είναι στρατιωτικός, θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Ελληνικού Στρατού Ξηράς.
Ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος, θεωρείται επίσης προστάτης της γεωργίας. Το όνομα Γεώργιος είναι ελληνικό και προέρχεται από το ουσιαστικό «γεώργιον» που σημαίνει καλλιεργήσιμο και την περίοδο της γιορτής του, οι αγρότες σπέρνουν τα χωράφια τους, εξού και η επωνυμία του «σποριάρης».
Τα πρώτα βήματα του Αγίου Γεωργίου
O Άγιος Γεώργιος, γεννήθηκε μεταξύ 275-281 μ.Χ., στην Νικομήδεια της Βιθυνίας. Ο πατέρας του Γερόντιος καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Καππαδοκίας και ήταν στρατιωτικός και Συγκλητικός. Η μητέρα του Πολυχρονία καταγόταν από τη Λύδδα της Παλαιστίνης. Και οι δύο γονείς του Γεωργίου είχαν βαπτιστεί χριστιανοί.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η οικογένεια του Αγίου μετακόμισε στη Λύδδα, την πατρίδα της μητέρας του. Σε νεαρή ηλικία, ο Γεώργιος ακολούθησε στρατιωτική καριέρα και εντάχθηκε στο Ρωμαϊκό Στρατό. Γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητες και την ανδρεία του κι έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον προήγαγε σε Δούκα (διοικητή) και Κόμη (συνταγματάρχη) στο σώμα της αυτοκρατορικής φρουράς.
Ο μαρτυρικός θάνατος του Αγίου Γεωργίου
Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός το 303 μ.Χ. ξεκίνησε διωγμούς κατά των Χριστιανών και ο Άγιος Γεώργιος αρνήθηκε να εφαρμώσει τις διαταγές που του ανατέθηκαν. Ο Μεγαλομάρτυρας, ομολόγησε την πίστη του μπροστά στα έκπληκτα μάτια του αυτοκράτορα, ο οποίος διέταξε να υποβάλλουν τον Άγιο Γεώργιο σε φρικτά βασανιστήρια, προκειμένου να αλλαξοπιστήσει.
Oι στρατιώτες του αυτοκράτορα τον αιχμαλώτισαν και μετά του έκοβαν τις σάρκες με ειδικούς τροχούς και μαχαίρια. Μετά, ενώ οι πληγές του ήταν ακόμη ανοικτές, τον έριξαν σε λάκκο με ασβέστη προκαλώντας του αφόρητους πόνους. Επειτα τον ανάγκασαν να βαδίσει πάνω σε πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια και υπέμεινε πόνο που άλλος άνθρωπος δε θα τον άντεχε.
Ο Μεγαλομάρτυρας βρήκε τραγικό θάνατο στις 23 Απριλίου το 303 μ.Χ. όπου και αποκεφαλίστηκε στα τείχη της Νικομήδειας. Το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα, μεταφέρθηκε και τάφηκε στη Λύδδα. Από εκεί οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση. Επί του τάφου του Γεωργίου ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε υπέρλαμπρο ναό.
Η φήμη του Γεωργίου διαδόθηκε σε όλη την Ανατολή. Ήδη, τον 4ο αιώνα υπήρχαν στη Συρία ναοί με το όνομά του, ενώ στην Αίγυπτο είχαν χτιστεί προς τιμήν του 40 ναοί και 3 μοναστήρια. Στην Κωνσταντινούπολη αναφέρεται ναός του Γεωργίου, ήδη, από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
